Rinaldo Klas

Rinaldo Klas is een schilder geboren in 1954 in Moengo, Suriname. Klas begon al jong op spontane wijze met tekenen. Zijn oom waarbij hij grotendeels opgroeide bracht hem naar het Nola Hatterman Academy, waarvoor hij stopte met de opleiding autotechniek. Naast deze kunstopleiding volgde hij nog een opleiding landbouw waar hij alles leerde over planten. Tot 2014 was hij ook directeur van dit instituut. Na zijn studie ging hij werken en reizen en onder andere Spaans leren. Voor Carlos Andrés Pérez, de president van Venezuela in de jaren 70 heeft hij een schilderij gemaakt en kreeg hij een beurs om het land te bezoeken. In 1986 keerde hij terug in de schoolbanken op het Edna Manley College voor Visual Arts, waar hij leerde onderzoeken. 

Klas schilderde in het begin naturalistische schilderijen die het dagelijks leven uitbeeldden in Suriname. Daarna begon hij te experimenteren met verschillende vormen, onder andere kubistische vormen. Zijn recente stijl bevat kleurrijke elementen van de natuur, gezichten en mensen, meestal geschilderd met weinig en grove weinig. Met deze streken wilt hij de beweging uitbeelden en de kleuren zijn volgens Klas expressief voor kracht en harmonie: ''Ik schilder zoals ik ben''

De interactie tussen mens en dier en de natuur in de directe omgeving is een grote inspiratiebron voor Klas. Hij hoop dat met zijn kunst er bewustzijn ontstaat over de natuur; dat het met respect behandeld moet worden, wat nu niet helemaal het geval is in Suriname door de goudwinning en houtkap. Klas ziet het bewust maken van mensen als een verantwoordelijkheid. Hij vind dat kunstenaars een verantwoordelijkheid hebben belangrijke boodschappen de wereld in te brengen, en dat kunst dus niet alleen 'mooi' moet zijn. 

Over de goudwinning heeft Klas in 2012 een expositie van 30 a 40 schilderijen gehouden in Readytex Art Gallery in Paramaribo genaamd Goudkoorts, over het werken in de mijnen en de schade die het aanricht. 

Mountains of Gold I

Goudkoorts II

De kleuren die Klas gebruikt trekken je aandacht meteen. Wat mij het meest aanspreekt aan het werk van Klas is de maatschappelijke boodschap erachter; de kwetsbaarheid van de natuur in Suriname en de langzame verwoesting ervan. Toch krijg ik door de felle kleuren een gevoel van hoop. Misschien is het er bij mij ingestampt dat felle kleuren vrolijkheid uitbeelden. Felle kleuren komen natuurlijk ook van nature voor in de tropen, dus in die zin zijn de schilderijen wel natuurgetrouw. Misschien heeft Klas ook nog hoop voor de natuur en de mens in Suriname.

Two Toucans

In de schilderijen zijn mens en dier vaak letterlijk in of door elkaar geschilderd, wat de interactie tussen deze twee voorstelt. Dit spreekt mij aan omdat mens en dier altijd als zeer verschillend worden gezien en dat de mens superieur is, maar de werkelijkheid(meningen verschillen) is dat de mens is ontstaan uit dieren en ik denk dat dieren/natuur net zoveel bestaansrecht en respect moeten krijgen als mensen. Mens en dier zijn deel van elkaar en afhankelijk van elkaar en dat wordt sterk in Klas zijn schilderijen uitgebeeld.

Interessant is dat Klas ook abstracter werk heeft:

Goudputten 3

From the sky III

Op het eerste gezicht doet From the Sky mij denken aan een 'heatmap'. De vlekken lijken op sporen van iets. De titel is From the Sky dus het is aannemelijk dat het beeld van boven is genomen, bijvoorbeeld op het oerwoud, vanuit een helikopter. De rode plekken zijn dan de plekken waar de natuur beschadigd is, (bedreigde zones), waarbij de plekken uiteindelijk met elkaar zullen samensmelten. Voor mij staat dit schilderij symbool voor de uitbreidende vernietiging van het oerwoud. In de theorie van de warmtefoto zouden dit ook de plekken kunnen zijn waar (nog) leven is.

Klas zegt in een interview met Verspers dat wilskracht het belangrijkste is wat een kunstenaar moet bezitten, en daar wordt ik ook elke dag mee geconfronteerd. Het is voor mij persoonlijk soms een kunst op zichzelf om de wilskracht die verscholen zit op te wakkeren. In een interview met Parbode zegt Klas:  “Je kunt wel bewondering hebben voor andere kunstenaars, maar dat ik dat zou willen nadoen? Nee! Ik wil mezelf blijven''.  Hier ben ik het mee eens. Ik heb net zoals Klas geen groot voorbeeld in de kunstwereld, en in het nadoen van kunstenaars haal ik nooit echt voldoening. Hierin zijn Klas en ik samen. 

Samen