Kunstenaar: http://www.thelisapark.com/
Lisa Park (1987) is een Amerikaans-Koreaanse kunstenaar in de digitale en elektronische kunst.
In haar recente werken maakt ze veel gebruik van apparaten als hartmeters, en zoals bij dit werk een hersengolvenmeter.
Eunoia en Eunoia II (vertaald beautiful thought)
Lisa Park zet haar hersengolven om tot muziek die vibraties in het water maken door de trilling vanuit de speakers die eronder liggen. De hersengolven worden gelezen door een EEG headset (elektro-encefalogram).
voorbeeld hersengolven uit een eeg-meter:
Elke schaal staat voor een verschillende emotie, en Park zit in het midden om eenheid uit te beelden. het is een meditatieve performance.
Het interessante aan het werken met lichaamsfunctie apparatuur tijdens een live performance is dat er via de persoon waarbij dingen gemeten worden(de performer), er interactie ontstaat tussen het publiek en het kunstwerk. Het publiek kan de performer zijn hartslag/hersengolven beïnvloeden waardoor het kunstwerk zelf ook beïnvloed wordt en dus veranderd.
Het interessante hiervan vind ik dat eeg-golven veel te maken hebben met de emoties die de persoon ervaart. Dit muziekstuk is dus een soort van letterlijke vertaling van emoties, en mensen zeggen altijd dat muziek iets emotioneels is, als en zweverige uitspraak. Uit EEG- golven muziek componeren is toch wel één van de letterlijkste manieren om emoties uit te drukken. Niet zozeer 'authentieker' omdat EEG natuurlijk een vertaling is die de mens bedacht heeft. Je zou kunnen discussiëren over dat door de aanpak van de emotie wetenschappelijk/technisch is, het nog wel echt emotioneel is.
Ik denk dat het probeert iets 'zweverig' concreter te maken. Niet dat emoties per se zweverig zijn. Mensen begrijpen elkaar als we zeggen dat we boos zijn omdat iedereen dat weleens ervaart. Maar het echte gevoel kan nooit echt op papier worden beschreven op een manier dat het 100% klopt voor iedereen. Het is net zoals liefde beschrijven. Mijn standpunt bij dit soort zaken is dat het woord zelf genoeg beschrijft, we begrijpen het omdat we het voelen. Maar er zijn mensen die nooit liefde hebben ervaren. Ik dwaal af.
De lichamelijke functies worden hier deel van het kunstwerk, of zijn eigenlijk het kunstwerk zelf, wat ik erg innovatief vind van de kunstenares. Hersenactiviteit wordt een kunstwerk, niet vanuit een creatief idee maar letterlijke golven.'
Als ik moet zeggen hoe dit mij inspireert om iets de maken denk ik aan een muziekstuk die zich ontwikkeld vanuit een hartslagritme bij verschillende handelingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten