Gisteren ik begonnen met een course op Lynda.com: Become a video editor course. Deze duurt in totaal zo’n 30 uur. Ik wil deze eigenlijk helemaal kijken, maar als ik mijn tijd efficiënter kan gebruiken zal ik dat doen. Het eerste deel van de course -Learning video production and editing- was voor mij niet heel nuttig omdat het echt de basics van de basics waren, eigenlijk alleen een intro. Notities die ik eruit heb gehaald zijn:
pre-production is the important step. Ik snap dat dit waar is in professionele projecten, maar de IMT manier is toch vaak eerst experimenteren en niet teveel nadenken voordat je de camera pakt, gewoon doen eigenlijk. Als je eenmaal weet wat je wil doen geldt dit natuurlijk wel.
Your camera is like an instrument, you need to practise.
Dit is zeker waar en iets wat ik zeker moet doen om verder te komen. Dit was een goede vergelijking en reminder.Verdere notities:
Every video has 3 stories: the story you write, the story you see through your viewfinder and the story you edit.
Daarna ben ik begonnen met deel twee van de course: History of Film and video editing. Dit heb ik natuurlijk ook gehad in de lessen van Cyrill maar een opfrisser is altijd welkom. Ook vind ik oude beelden altijd heel inspirerend en heb tijdens deze course ook wat visuele inspiratie opgedaan.
View from the window at le Gras - Niepsce (boven) Boulevard du Temple - Daguerre(onder)
View from the window at le Gras - Niepsce (boven) Boulevard du Temple - Daguerre(onder)
De foto van Daguerre doet me denken aan toen ik met lange sluitertijd experimenteerde. Dat ik zelf zo lang mogelijk stil probeerde te staan zodat ik toch op de foto verscheen, net zoals de man die zijn schoenen laat poetsen in een zogenaamde spookstad, linksonder in de foto.
De foto van Niepsce spreekt me zo aan omdat het bijna abstract is. Je kunt nog net zien dat er een persoon in de foto staat. De meeste (onbewerkte)fotografie van vandaag legt een zeer realistisch beeld vast van de werkelijkheid- als ik alleen al aan fotografie denk leg ik gelijk verband met het woord realistisch- en dat is juist het grappige omdat dit beeld juist zo vaag is en de werkelijkheid niet, en bij de ander het een spookstad lijkt maar niet zo is. Ik merk door de tijd heen dat ik steeds meer gefascineerd ben door foto’s/ stille beelden. Ze zijn veel minder saai dan ik ooit dacht. Zou je kunnen zeggen dat door de technologische ontwikkelingen in de fotografie (waardoor de beelden meer naar werkelijkheid zijn), een bepaalde charme heeft verloren? Wat is überhaupt werkelijkheid? Denkvoer voor later.
Verder kwamen de eerst gemaakte films aan bod. Wat mij opviel was weer de bespreking van het Kuleshov effect en dus bewijs dat de invloed van montage op de betekenis van het beeld zeer groot is, zelfs beslissend. Interessante edits in oude films vind ik ‘the edits that transcend space and time’. Gebeurtenissen worden onrealistisch uitgerekt(eindeloze gebeurtenis/handeling), omdat de editing niet scherp genoeg was of expres. Dit komt voor in ‘Battleship Potemlin (1925), waarbij een kinderwagen inclusief baby de trap af donderd, maar dus te lang door gaat voor je gevoel. Dit heb ik eerder gezien in an Occurence at Owl Creek Bridge (Robert Enrico, 1962) waarin de man eindeloos lang naar een vrouw rent terwijl ze elkaar al lang in de armen hadden moeten sluiten.
Deze film is mij sowieso erg bijgebleven en ik ga nog een keer onderzoeken waarom precies. Ook nog in een andere film waarbij ik even niet op de naam kom. Allemaal vrij oude films. Dit is zeker een effect dat ik ik mijn eigen werk wil toepassen omdat het bij mij altijd een gevoel opwekt, van drama of van irritatie. Wellicht nog iets anders.
(an occurence)Verder heb ik tijdens deze course veel geleerd over editing technieken van vroeger en hoe die zijn ontwikkeld, goed om te weten want zo kun je de basis van editing weer blootleggen. Mijn filmhistorische kennis is weer verfrist!
